Cultuurbeschouwing is de levensbeschouwelijke vorming voor FOPEM-scholen. Het wordt niet benaderd als een afgebakend vak met vaste uren in de week. Cultuurbeschouwing is eerder een praktijk en wordt daarom volgens de vier sporen van het doelgericht ervaringsleren aangeboden:
SPOOR 0: houding begeleider: begeleidingsstijl, kritisch-onderzoekende houding
SPOOR 1: vaste werking: elk schooljaar voor elk kind gegarandeerd
SPOOR 2: spontane werking: waardegeladen inhouden of gebeurtenissen die de klas binnenkomen en die je verdiept
SPOOR 3: gestuurd aanbod: wat de leerkracht bewust inbrengt met de bedoeling om in te zetten op cultuurbeschouwing
Spoor 2 gaat dus over spontane momenten, gebeurtenissen, uitspraken, voorwerpen die de klas binnenwaaien. Je laat ze niet zomaar voorbijgaan maar grijpt deze momenten aan om de vlieger op te laten en aan cultuurbeschouwing te doen.
Hierbij is het belangrijk dat je tijd en ruimte kan én durft nemen voor die inhouden. Wordt cultuurbeschouwing voldoende gewaardeerd naast de andere leergebieden en mag er dus ook tijd voor gemaakt worden? Daarnaast ontwikkel je als begeleider sterke voelsprieten om dit soort inhouden op te merken en te capteren.
Bijvoorbeeld:
Rondje filosoferen bij een project
Het kompas gebruiken om door te vragen bij vrije teksten
Een spontaan verhaal van kinderen verdiepen met de vlieger
Verschillende diepere levensvragen ontdekken tijdens een klasgesprek over het internet
Voelsprieten voeden om spontane inhouden te verdiepen
Spontane waardegeladen inhouden of gebeurtenissen komen de klas binnen. Je voelt interesse en betrokkenheid, je wil ermee aan de slag. Welke randvoorwaarden creëer je zodat je dit cultuurbeschouwend kan verdiepen? Deze steekkaart helpt je op weg.
We ontdekten ook nog deze dialoogtips om een gesprek over (maatschappelijk) gevoelige en/of levensbeschouwelijke thema's te spreken met een klagroep.
Comments